W JAKI SPOSÓB NDK ODNOSI SIĘ DO GOSPODARKI?

Niematerialne dziedzictwo kulturowe (NDK) jest częścią naszego codziennego życia. Społeczeństwo jako całość powinno dostrzegać, że NDK jest siłą napędową rozwoju gospodarczego, obejmującą różnorodne działania o wartościach ekonomicznych i nieekonomicznych. Wiele grup społecznych, jako depozytariusze NDK, ma wiele do zaoferowania reszcie społeczeństwa. Depozytariusze NDK poprzez swoją wiedzę o tradycji, umiejętności i praktyki wzbogacają życie innych i przyczyniają się do jego jakości na różne sposoby i w różnych sferach życia. Na przykład depozytariusze NDK powinni być motywowani i powinno im się umożliwiać wprowadzanie i przekazywanie ich wiedzy zaczerpniętej od przodków, takiej jak znajomość leków naturalnych, która za pomocą łatwych w zarządzaniu i przystępnych cenowo technik przekształca rodzime rośliny w środki zaradcze, które mogą być używane i dostępne dla wszystkich grup społecznych. Depozytariusze NDK dysponują cennym potencjałem wiedzy, który wymaga lokalnie dostępnych zasobów bez konieczności ich importowania z odległych regionów. Prowadzi to do waloryzacji i widoczności depozytariuszy NDK, grup i społeczności oraz samego NDK, waloryzując lokalne produkty i ich producentów, przyczyniając się do zrównoważonego wykorzystania zasobów, wzrostu rynku lokalnego i współpracy między wszystkimi sektorami społeczeństwa. Jak wspomina UNESCO (b.d.), cztery wymiary zrównoważonego rozwoju - społeczeństwo, środowisko, kultura i gospodarka - są ze sobą powiązane, a nie rozdzielone.

Waloryzując i chroniąc NDK, przyczyniamy się do procesów społecznych, takich jak wymiana międzykulturowa i wzajemny szacunek między kulturowymi, społecznymi, politycznymi, a nawet geograficznymi granicami. Pomaga to zwalczać dyskryminację rasową i promuje budowanie pokoju, pamiętając, że pokój i bezpieczeństwo są głównymi warunkami wstępnymi zrównoważonego rozwoju. Poprzez waloryzację NDK, jako społeczeństwo możemy zapewnić przetrwanie niezwykłych treści i aspektów naszych kultur, podnosząc świadomość wagi wzajemnego szacunku. Unikniemy także niebezpieczeństwa wykluczenia i zapomnienia NDK oraz ryzyka, że zniknie ono na zawsze.

Lokalna wiedza, umiejętności i praktyki, utrzymywane, przekazywane i rozwijane z pokolenia na pokolenie, mogą zapewnić dochód i dać godną pracę szerokiemu gronu ludzi (zarówno twórców kultury, jak i ich rodzin, a także dostawców materiałów i usług związanych z transportem i sprzedażą wyrobów rzemieślniczych), w tym ubogich i wykluczonych członków naszego społeczeństwa - UNESCO (b.d.).

UNESCO (b.d.: 9) podkreśla, że niematerialne dziedzictwo kulturowe „stanowi siłę napędową rozwoju gospodarczego, obejmującą różnorodność działań produkcyjnych, o wartości zarówno pieniężnej, jak i niematerialnej, i przyczynia się w szczególności do wzmocnienia lokalnych gospodarek”. Jako żywe dziedzictwo NDK może również stanowić „ważne źródło innowacji w obliczu zmian i pomóc w osiąganiu sprzyjającego włączeniu społecznemu rozwoju gospodarczego na poziomie lokalnym i międzynarodowym”, według UNESCO (cyt.). * 

Artykuł został przygotowany przez prof. dr. Gertraud Koch i dr. Eliane Fernandes Ferreira z Instytutu Etnologii Europejskiej / Antropologii Kulturowej Uniwersytetu w Hamburgu 

* Bardziej szczegółowe informacje na temat NDK i zrównoważonego rozwoju można znaleźć w publikacji UNESCO zatytułowanej „Niematerialne dziedzictwo kulturowe i zrównoważony rozwój” (b.d.), dostępnej pod adresem: https://ich.unesco.org/doc/src/34299-EN.pdf